Dysforia już nie jest problemem. Dzięki postępom w dziedzinie ortopedii możemy bez problemu uzyskać wydłużanie kości o dodatkowe centymetry oraz wyrównać długość kończyn w stosunku do proporcji całego ciała.

Termin dysforia wzrostowa

Dr Walter Windisch, psycholog, używał terminu dysforia wzrostowa (dysforia dosłownie oznacza niezadowolenie, w przeciwieństwie do euforii). Innymi słowy – niezadowolenie z własnego wzrostu. W literaturze znajdziemy jeszcze jeden termin – autorstwa Karen Horney – nerwica wzrostowa.

Wykres rozkładu wzrostu w danej populacji układa się w kształt dzwonu, tzw. krzywej Gaussa (rozkład normalny). Na jej szczycie znajduje się wartość średnia, charakterystyczna dla największego odsetka populacji. Za prawidłowy wzrost uważa się wartości znajdujące się w zakresie ± 3 odchyleń standardowych (SD) od średniej. Wzrost poniżej 3 SD od średniej, u osób niedotkniętych karłowatością czy niedoborem hormonu wzrostu, uznaje się za niski wzrost. Dla lekarza prawidłowy wzrost mieści się pomiędzy 5 a 95 centylem. Dolna granica tzw. prawidłowego wzrostu dla mężczyzn wynosi 166 cm, zaś dla kobiet – 153 cm.

Centyle	SD	Wzrost kobiet (w calach)	Wzrost kobiet (w cm)	Wzrost mężczyzn (w calach)	Wzrost mężczyzn (w cm)
95	+3	68,5	174	74	188
90	+2	67,5	171	73	185
75	+1	66	167	71,5	181
50	Średnia	64,5	163	69,5	176
25	-1	63	160	68	172,5
10	-2	61,5	156	66,5	169
5	-3	60	153	65	166

Relacja między wysokością ciała a dysforią wzrostową

Schorzenie to jest powiązane z rzeczywistym wzrostem, jednak nie ma takiej wartości granicznej, powyżej której nie można cierpieć na dysforię wzrostową i odczuwać jej objawów. Większość z nas zakłada, że niezadowolenie ze swojego wzrostu może dotykać jedynie osoby „niskie”. Problem polega jednak na tym, że postrzeganie niskiego wzrostu może być bardzo różne. Dysforia ma przyczyny zależnie od czynników rasowych, narodowych, a także kulturowych – 178 cm to dużo w Indiach, ale mało w Holandii.

Można to zilustrować także poniższą anegdotą dr. Drora Paley:

„Pewien mężczyzna przyleciał do mnie aż z Holandii na konsultację dotyczącą możliwości wydłużenia kończyn. Miał 180 cm wzrostu. Opowiadał, że już jako nastolatek czuł się niski. Był najniższym mężczyzną w swojej rodzinie, nawet jego siostra była tego samego wzrostu co on. Wszyscy jego znajomi byli znacznie wyżsi. Przypomniał mi, że Holendrzy są najwyższą nacją na świecie. Byliśmy tego samego wzrostu. Sam nigdy nie uważałem się za osobę niską, nie słyszałem też takich opinii ze strony rodziny ani znajomych. Dlatego trudno mi było zakwalifikować go do procedury wydłużania kończyn. Wysłałem go na konsultację psychologiczną. Raport psychologa potwierdzał, że pacjent ma takie same problemy z wizerunkiem swojego ciała, jak wszyscy inni pacjenci, których badaliśmy. Pomimo obiektywnie wysokiego wzrostu cierpiał na dysforię wzrostową. Badając relację pomiędzy wzrostem a diagnozą dysforii wzrostowej, stwierdziliśmy, że początkowy wzrost naszych pacjentów wynosił od 147 do 180 cm u mężczyzn i od 137 do 173 cm u kobiet. Wprawdzie większość pacjentów znajdowała się bliżej dolnej granicy przedziału, jednak obecność osób z górnego przedziału świadczy o tym, że sam wzrost nie jest podstawowym problemem. Najważniejsza jest własna percepcja wzrostu i proporcji, coś, co nazywamy wizerunkiem własnego ciała. Dysforia sylwetki jest zaburzeniem własnego wizerunku. Pacjent uważa się za niskiego niezależnie od swojego rzeczywistego wzrostu, a także niezależnie od opinii otoczenia”.

dr Dror Paley – Założyciel Paley InstituteW praktyce nauczyliśmy się nie kierować własnymi opiniami podczas kwalifikacji do zabiegu wydłużania kończyn dolnych. Liczą się odczucia pacjenta. Jeśli chodzi o ryzykowność zabiegu, nie jest ona większa w przypadku osób wysokich. Teoretycznie powinna być nawet niższa, ponieważ w stosunku do wielkości całego ciała przyrost długości kości jest procentowo mniejszy.

Dodatkowe centymetry

Większość pacjentów marzy o dodatkowych 7-8 cm wzrostu, czasem jest to więcej. Technologia PRECICE (opracowana dzięki współpracy dr. Paley z firmą Ellipse) została zatwierdzona przez amerykańską Agencję Żywności i Leków FDA. Maksymalne wydłużenie gwoździa Precice wynosi 8 cm. Pacjenci, którym zależy na więcej niż ośmiu dodatkowych centymetrach, powinni rozważyć kolejną procedurę wydłużania drugiej kości (najpierw kość udowa, a potem piszczelowa lub odwrotnie). Łącznie dzięki dwóm procedurom wydłużania można uzyskać nawet 13 dodatkowych centymetrów wzrostu (8 cm na kości udowej i 5 cm na podudziu). Wydłużenie rzędu 8 cm w obrębie kości piszczelowej nie jest dobrze tolerowane, już przekroczenie 5 cm może prowadzić do poważnych powikłań. Większość pacjentów nie toleruje więcej niż 5 cm w obrębie kości podudzia. Oczywiście przeprowadzenie podwójnej procedury wydłużania kończyn to cena niemal dwukrotnie wyższa niż w przypadku pojedynczej operacji.

Mimo że konstrukcja gwoździa przewiduje wydłużenie do 8 cm, nie u każdego pacjenta można taki rezultat bezpiecznie osiągnąć, nawet w obrębie kości udowej. W naszym ośrodku wydłużamy kończyny tylko na tyle na, ile pozwalają kości i tkanki miękkie pacjenta. BEZPIECZEŃSTWO jest najważniejsze. Nie ryzykujemy utraty sprawności po to, by osiągnąć jeden dodatkowy centymetr. Istnieje kilka strategii wydłużania kończyn pozwalających na osiągnięcie optymalnych wyników każdej procedury. Oto kilka z nich:

1. obustronne wydłużanie kości udowych (do 8 cm),
2. obustronne wydłużanie kości piszczelowych (do 5 cm),
3. łączone wydłużanie kości piszczelowych (5 cm) oraz udowych (8 cm) w odstępie trzech tygodni – razem 13 cm,
4. wydłużanie kości udowych (8 cm), a następnie wydłużanie kości piszczelowych (5 cm) po upływie roku – razem 13 cm,
5. łączone wydłużanie kości piszczelowych (4 cm) i udowych (4 cm) w odstępie trzech tygodni – razem 8 cm, a następnie ponowne złamanie kości udowych i piszczelowych z zachowaniem tych samych gwoździ Precice in situ i powtórne wydłużanie odcinków udowych i podudzi po 4 cm po upływie co najmniej roku – razem 16 cm.

Wydłużenie kości udowej oraz kości piszczelowej

Opcje 3, 4 i 5 przewidują wydłużanie zarówno w obrębie kości piszczelowej, jak i udowej.

Wydłużenie obu kości pozwala uzyskać wyższy wzrost, a także lepsze proporcje sylwetki – ud i podudzi. Taka dwuetapowa procedura wymaga jednak więcej pracy i jest droższa niż wydłużanie tylko jednej pary kości. Czasami wiąże się też z większymi dolegliwościami bólowymi, jeśli oba etapy są prowadzone w tym samym czasie. Nie praktykuje się umieszczania gwoździ w kości udowej i piszczelowej w ramach jednego zabiegu chirurgicznego ze względu na podwyższone ryzyko powstania zatoru tłuszczowego wskutek rozwiercania kanału szpikowego więcej niż dwóch kości jednocześnie. Implantacja 4 gwoździ podczas jednej operacji zwiększałaby ryzyko zatoru tłuszczowego i zgonu. Przeprowadziliśmy taki zabieg z powodzeniem i bez powikłań u dwóch pacjentów, jednak nie zalecamy, a nawet nie oferujemy obecnie takiej opcji ze względów bezpieczeństwa.

Opcja 3. pozwala na skrócenie okresu terapii dzięki jednoczesnemu wydłużaniu kości udowych i piszczelowych. Zaczynamy od kości piszczelowych, a trzy tygodnie później przeprowadzamy zabieg na kościach udowych. Wskazana kolejność wynika nie tylko z wolniejszej regeneracji kości piszczelowej w porównaniu do udowej, ale też z faktu, że umieszczenie gwoździa w kości piszczelowej wymaga maksymalnego zgięcia stawu kolanowego, które mogłoby być utrudnione, gdyby mięśnie były już napięte wskutek wydłużania w odcinku udowym. Czas terapii w porównaniu do opcji 1. jest wydłużony o około trzy tygodnie.

Opcja 4. pozwala na maksymalne wydłużenie kości udowej, ponieważ kości udowe i piszczelowe są wydłużane osobno. Taka procedura wymaga większej ilości fizjoterapii i czasu. Opcja ta jest bardziej czasochłonna, ponieważ dwie procedury wydłużania są przeprowadzane niezależnie od siebie w odstępie roku.

>> Wydłużanie kończyn – dowiedz się więcej! <<

Opcja 5. jest interesująca, dlatego że umożliwia uzyskanie maksymalnego przyrostu długości przy zapewnieniu najwyższego bezpieczeństwa. Gwóźdź Precice/Stryde pozwala na wydłużenie do 8 cm. Takiego wydłużenia nie da się osiągnąć jednorazowo w kości piszczelowej bez osłabienia ścięgna Achillesa lub jego plastyki (prowadzącej do trwałego osłabienia fazy odbicia podczas chodu). Osiągnięcie 8 dodatkowych centymetrów w kości piszczelowej jest jednak możliwe i bezpieczne, jeśli zostanie przeprowadzone dwuetapowo w odstępie roku. Aby uzyskać maksymalne wydłużenie do 16 cm, musimy przeprowadzić jednocześnie wydłużanie kości piszczelowych i udowych, przy czym operacje powinny odbyć się w odstępie 3 tygodni, a zakres wydłużania każdej kości nie przekraczać 4 cm. Następnie konieczna jest przerwa, by umożliwić wygojenie tkanki kostnej. Rok później kości udowe oraz piszczelowe i strzałkowe można ponownie przeciąć, reaktywować implant i wznowić wydłużanie. W ten sposób uzyskuje się pozostałe 4 cm na każdej kości. 4 cm to niedużo, jeśli chodzi o wydłużanie kości, dlatego ryzyko związane z taką procedurą jest znacznie mniejsze. Omawiana strategia jest w związku z tym bardzo bezpieczna, a jednocześnie minimalizuje czas trwania pojedynczego etapu. Etap pierwszy zajmuje 11 tygodni, podczas których uzyskuje się wydłużenie kości udowych i piszczelowych o 4+4 cm. Za drugim razem, ponieważ gwoździe są już na miejscu, nie ma potrzeby przeprowadzania dwóch operacji. Ponadto kości można przeciąć jednorazowo, wykonując jedynie bardzo małe nacięcia. Największym minusem tej metody jest koszt – w grę wchodzą trzy osobne zabiegi chirurgiczne. Jest on więc wyższy niż przy pozostałych opcjach.

Wydłużanie kończyn – leczenie asymetrii w obrębie układu ruchu

Wydłużanie kończyn ma charakter leczenia zabiegowego. W zależności od przypadku oraz indywidualnych predyspozycji pacjenta wybrana technika leczenia może być mniej lub bardziej inwazyjna. Jedną z najmniej inwazyjnych technik leczenia asymetrii w obrębie układu ruchu jest technika wykorzystująca pole magnetyczne. Zabieg wymaga wykonania zaledwie kilku nacięć na skórze, dzięki czemu pobyt pacjenta w szpitalu jest skrócony do absolutnego minimum, a rekonwalescencja bezpośrednio po zabiegu przebiega relatywnie szybko i jest mało uciążliwa. Dodatkowym atutem oferowanej techniki jest brak elementów zewnętrznych w postaci stabilizatorów, które utrudniają codzienne funkcjonowanie i znacząco wpływają na zakres ruchów.

Wydłużanie kończyn z wykorzystaniem gwoździ śródszpikowych Precice oferujemy zarówno pacjentom borykającym się z problemem asymetrii – z powodzeniem leczymy dysplazje układu szkieletowego, jak i pacjentom cierpiącym z powodu dysforii wzrostowej. To także doskonałe rozwiązanie w przypadku deformacji osi kończyn czy osteochondrodysplazji.

Wydłużanie kończyn – cena zabiegu

Cena zabiegu wydłużania kończyn zależy od szeregu czynników, w tym indywidualnego charakteru procedury, której celem jest zapewnienie jak najlepszego rezultatu w konkretnym przypadku. Pacjentów zainteresowanych możliwością skorzystania z nowatorskich metod leczenia asymetrii kończyn oraz dysforii wzrostowej zachęcamy do kontaktu. Ostateczna cena zabiegu zostanie określona na podstawie wywiadu lekarskiego, przeprowadzonych badań oraz możliwości zastosowania wybranej techniki wydłużania kończyn.

W razie pytań lub wątpliwości pozostajemy do Państwa dyspozycji. Zajmujemy się zarówno ortopedią dziecięcą, jak i pomagamy Pacjentom dorosłym. Wydłużanie kończyn wykonujemy u osób borykających się z wadami wrodzonymi oraz nabytymi. Oferujemy profesjonalne konsultacje i diagnostykę, a także kompleksową opiekę pooperacyjną.

Napisz do Nas!