INFORMACJE

Skolioza to stan, który powoduje skrzywienie kręgosłupa. Choć powszechnie uważa się, że kręgosłup wygina się „w bok”, jest to złożona trójpłaszczyznowa deformacja. Chociaż przyczyna skoliozy nie jest znana, zazwyczaj występuje w rodzinach, zwykle u dziewcząt i młodych kobiet częściej niż u chłopców i u młodych mężczyzn. Łagodne przypadki, które nie powodują bólu i dyskomfortu, nie wymagają leczenia. Przypadki umiarkowane i ciężkie mogą wymaga leczenia, gdy skrzywienie powoduje ból i dyskomfort. Jeżeli Twoje dziecko ma skoliozę, ważne jest, aby spotkać się ze specjalista od skolioz takim jak Doktor Feldman, ponieważ odpowiednie najlepsze leczenie jest indywidualne.

W leczeniu skolioz można korzystać z opcji chirurgicznych lub niechirurgicznych. Istnieją trzy główne typy skolioz:

1. idiopatyczna
2. wrodzona,
3. nerwowo-mięśniowa.

SKOLIOZA IDIOPATYCZNA

Skolioza idiopatyczna występuje najczęściej u małych dzieci między 10. a 18. rokiem życia, choć najczęściej rozpoczyna się w okresie dojrzewania. Z niezrozumiałych przyczyn u dziewcząt choroba częściej rozwija się niż u chłopców. Rzadko jest bolesna. Skrzywienie postępuje powoli (ale uparcie), a efekt jest często subtelny i pozostaje niezauważony przez pacjenta i rodzica. Skolioza idiopatyczna jest zwykle diagnozowana przez pediatrę lub podczas rutynowych badań szkolnych. Niektóre z typowych objawów to:

1. nierówne, pochylone ramiona,
2. jedna łopatka wystaje bardziej niż druga,
3. nierówna linia talii,
4. jedno biodro wzniesione wyżej niż drugie podczas stania prosto.

Krzywizny obserwowane w skoliozie idiopatycznej mogą różnić się wielkością, a znacznie łagodniejsze krzywizny są częściej spotykane. W wielu przypadkach leczenie nie jest konieczne, a w przypadkach, w których jest to wskazane, leczenie zwykle obejmuje usztywnienie połączone z fizjoterapią. W Instytucie Ortopedii i Kręgosłupa oferujemy klamrę Rigo Cheneau oraz terapię Schorth w celu skorygowania łagodnych przypadków skoliozy idiopatycznej.

Podczas badania Doktor Feldman wykonuje „próbę zgięciową Adama w przód”, w której pacjent pochyla się do przodu ze złączonymi stopami i wyprostowanymi kolanami oraz swobodnie zwisającymi ramionami. Doktor Feldman obserwuje pacjenta z tyłu, aby sprawdzić, czy występuje jakakolwiek deformacja kręgosłupa. Aby zapewnić wyraźny obraz kręgosłupa wykonywane jest również RTG. Doktor Feldman dokładnie analizuje zdjęcie i mierzy zakres krzywizny kręgosłupa oraz zaleca najlepszą metodę leczenia.

SKOLIOZA WRODZONA

Skolioza wrodzona występuje od momentu urodzenia, w przeciwieństwie do skoliozy idiopatycznej, w której skrzywienie rozwija się w okresie dojrzewania. Skolioza wrodzona występuje dosyć rzadko, bo w 1 na 10 000 urodzeń. Może być to związane z problemami zdrowotnymi, szczególnie w nerkach i pęcherzu.

Istnieją trzy typy wrodzonej skoliozy:

1. Niekompletne tworzenie kręgu
   Podczas rozwoju kręgosłupa tworzy się pojedyncza struktura, która następnie rozdziela się na różne segmenty lub kręg. W niektórych przypadkach ta separacja nie jest zakończona, a część kości pozostaje połączona między dwoma kręgami. Zapobiega to wzrostowi kręgosłupa po jednej stronie, co powoduje skrzywienie podczas wzrostu dziecka.
2. Niepowodzenie w oddzieleniu kręgu
   Podczas rozwoju kręgosłupa tworzy się pojedyncza struktura, która następnie rozdziela się na różne segmenty lub kręg. W niektórych przypadkach ta separacja nie jest zakończona, a część kości pozostaje połączona między dwoma kręgami. Zapobiega to wzrostowi kręgosłupa po jednej stronie, co powoduje skrzywienie podczas wzrostu dziecka.
3. Połączenie niekompletnego formowania i niepowodzenia separacji
   Kombinacja niekompletnego formowania i niepowodzenia separacji jest najpoważniejszym przypadkiem wrodzonej skoliozy. Pacjenci zwykle wymagają operacji w młodym wieku, aby zapobiec poważnemu przesunięciu się kręgosłupa.

SKOLIOZA NERWOWO-MIĘŚNIOWA

Skolioza nerwowo-mięśniowa (NMS) jest rodzajem skoliozy związanej ze stanami, które upośledzają zdolność dziecka do kontrolowania i podtrzymywania kręgosłupa. Niektóre z przyczyn to:

1. Dystrofia mięśniowa,
2. Porażenie mózgowe,
3. Rozszczep kręgosłupa.

Ponieważ skolioza nerwowo-mięśniowa obejmuje szereg schorzeń, konieczne jest podjęcie leczenia w ośrodku obejmującym zespół lekarzy, którzy znają potrzeby i objawy pacjentów z NMS, a ponadto konsultacja z Doktorem Feldmanem, który jest nie tylko ekspertem w dziedzinie skolioz, ale ma również doświadczenie w leczeniu stanów nerwowo-mięśniowych

Nie u wszystkich dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi rozwinie się skolioza, ale jest to dosyć powszechne. Dzieci korzystające z wózka inwalidzkiego są najbardziej narażone na rozwój skoliozy. W przypadku dzieci ambulatoryjnych objawy skoliozy nerwowo-mięśniowej są podobne do skoliozy idiopatycznej. Ponieważ NMS wiąże się z leżącymi u podstaw zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, częstość powikłań po zabiegu jest zazwyczaj wyższa niż w przypadku pozostałych rodzajów skolioz. Ważne jest, aby otrzymana opieka pochodziła od chirurga, który ma duże doświadczenie w leczeniu tych wyjątkowych przypadków.

METODY LECZENIA

Metody leczenia skoliozy dzielimy na operacyjne i nieoperacyjne. Doktor Feldman rozważa szereg czynników podczas planowania leczenia. Niektóre z nich to:

1. Położenie krzywizny,
2. Zakres krzywizny,
3. Wiek pacjenta,
4. Liczba pozostałych lat wzrostu,
5. Czy zaburzony jest stan nerwowo-mięśniowy (pacjent ma NMS),
6. Specyficzny typ nieprawidłowości kręgowej (pacjent ma wrodzoną skoliozę).

LECZENIE NIEOPERACYJNE

Obserwacja

Doktor Feldman obserwuje krzywiznę kręgosłupa, aby upewnić się, że krzywizna nie pogłębi się, jeśli dziecko ma małą krzywiznę (mniej niż 25 stopni) lub jeśli dziecko jest prawie w pełni dorosłe. Doktor Feldman sprawdza zdjęcia RTG wykonywane co 6 miesięcy w okresie rozwoju pacjenta, aby monitorować postęp krzywizny. Dzieci nadal mogą uprawiać większość sportów i realizować hobby. Wbrew powszechnemu przekonaniu, sztywnienie nie pogłębia się w przypadku niektórych aktywności.

Gorsetowanie zewnętrzne

Gorsetowanie stosowane jest od pokoleń w celu zapobiegnięcia postępowi od łagodnych do umiarkowanych przypadków skolioz. Orteza jest skuteczna tylko u młodych pacjentów ze znacznym wzrostem. Zdjęcie RTG rąk lub górnej części miednicy może określić stopień pozostałego wzrostu kostnego. Po rozpoczęciu leczenia, gorset musi być noszony aż do zakończenia wzrostu, co zwykle określa się na 14 lat u kobiet i 16 u mężczyzn.

W Instytucie Ortopedii i Kręgosłupa polecamy ortezę Rigo Cheneau Brace. Jest to bardzo zaawansowane urządzenie, które zapewnia indywidualne leczenie skoliozy. Unikalny system usztywnienia został opracowany przez doktora Cheneau, a później ulepszony przez doktora Rigo. Ponieważ każda klamra jest dostosowana do pacjenta, uwzględnia ona wszystkie aspekty krzywizny skolotycznej.

Fizjoterapia metodą Schrotha

Doktor Feldman może skierować również na fizjoterapię przy użyciu metody Schrotha. Jest to wysoce specyficzna metoda fizjoterapii stosowana w leczeniu skolioz. Terapia Schrotha jest zwykle łączona z klamrą Ringo Cheneau. Dział rehabilitacji Instytutu Ortopedii i Kręgosłupa ma doświadczenie w leczeniu różnych złożonych schorzeń ortopedycznych. Dział rehabilitacji ściśle współpracuje z doktorem Feldmanem, aby zapewnić swoim pacjentom najwyższy poziom opieki.

Dla osób, które mają skoliozę i/lub noszą klamrę, jest również niezwykle ważne, aby utrzymać silne mięśnie posturalne. Chociaż nie udowodniono, że jedna metoda ćwiczeń lub manipulacji pomaga zapobiec postępowi skoliozy, doktor Feldman poleca swoim pacjentom ćwiczenia pleców. Schematy terapii takiej jak metoda Schrotha okazały się skuteczne w utrzymaniu wytrzymałości mięśni posturalnych i zwiększeniu komfortu.

LECZENIE OPERACYJNE

Chirurgiczne unieruchomienie kręgosłupa

Jest to najczęstszy rodzaj operacji skoliozy. Pręty i śruby przymocowywane są do kręgów, aby połączyć kręgi razem, pomagając wyprostować kręgosłup. Ta procedura stosowana jest wyłącznie w przypadku ciężkich skrzywień, w których wszystkie inne metody leczenia zawiodły. Często po zabiegu chirurgicznym nie ma potrzeby gorsetowania i pacjenci mogą powrócić do swoich czynności w ciągu zaledwie jednego do dwóch miesięcy.

U wszystkich pacjentów z fuzją rdzeniową doktor Feldman wykorzystuje specjalistyczną technikę wielowarstwowego zamykania przez chirurga plastycznego, aby radykalnie zmniejszyć częstość występowania powikłań pooperacyjnych.

Operacja fuzyjna

Urządzenie takie jak Vertical Expandable Prosthetic Titanium Rib (VEPTR) i rosnące pręty są używane do prostowania kręgosłupa bez łączenia kręgów. Operacja ta jest rzadko wykonywana i jest zwykle stosowana u bardzo młodych pacjentów z postępującą skoliozą, którzy mają znaczny wzrost. Obecnie istnieje wiele zainteresowań i badań nad tymi technikami, które pozwoliłyby uniknąć fuzji.

Łączenie kręgosłupa

Łączenie kręgosłupa jest nową metodą chirurgiczną bez użycia fuzji, która ma na celu skorygowanie skoliozy przy zachowaniu ruchu. Istnieją dwie techniki łączenia kręgosłupa:

1. Zszywanie kręgosłupa,
2. Śruby i kable.

Zszywanie trzonów kręgowych polega na umieszczaniu zszywek na płytkach wzrostowych kręgów. Zszywki wstawiane są z boku wzdłuż długiej krzywej, która rośnie szybciej niż strona przeciwna. Zszywki hamują wzrost po jednej stronie, ale pozwalają rosnąć po drugiej stronie, co umożliwia stopniowe prostowanie kręgosłupa. Technika ta jest ukierunkowaną formą wzrostu. Procedura jest skuteczna tylko u młodych pacjentów, ponieważ zależy od wzrostu pacjenta.

Technika śrub i kabli została opracowana w celu leczenia pacjentów w wieku powyżej 10 lat,
u których zszywanie jest mniej skuteczne. Technika śrub i kabli jest również stosowana do krzywizn o dużej wielkości (ponad 40 stopni). Polega na włożeniu specjalnych tytanowych śrub w bok o większej krzywiźnie wraz z elastycznym kablem łączącym śruby. Kabel jest odporny na wzrost w kierunku zdeformowanej strony, ale umożliwia wzrost we wszystkich innych kierunkach, co powoduje spontaniczną i kompletną korekcję, podczas gdy pacjent rośnie.

Thoracoplasty

Zabieg kosmetyczny, czasami połączony z innymi zabiegami, polegający na usunięciu wystającego żebra.

Operacje skoliozy stale ewoluują i stale się poprawiają. Stosowane obecnie niechirurgiczne i chirurgiczne metody różnią się znacznie od tych popularnych kiedyś. Wybór właściwej interwencji w optymalnym czasie pozostaje kluczowym krokiem w celu osiągnięcia najlepszego wyniku.